ការថ្កោលទោសរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក និងសហភាពអឺរ៉ុបចំពោះប្រទេសរុស្ស៊ី និងការអំពាវនាវម្តងហើយម្តងទៀតឱ្យសម្ព័ន្ធមិត្តរបស់ពួកគេធ្វើដូចគ្នានេះឆ្លុះបញ្ចាំងពីទស្សនៈពិភពលោកដែលលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យឈររួបរួមគ្នាប្រឆាំងនឹងរបបស្វ័យភាព។
តាមពិត ការគូរបន្ទាត់សមរភូមិគឺពិបាកជាង នៅពេលដែលចំណាប់អារម្មណ៍ និងតម្លៃកម្រនឹងតម្រឹម
ការផ្តោតអារម្មណ៍តែមួយលើមិត្តភាពរបស់ចិនជាមួយរុស្ស៊ី ធ្វើឱ្យអ្នកគាំទ្រជាច្រើននៅជុំវិញពិភពលោកដែលទីក្រុងម៉ូស្គូអាចប្រមូលផ្តុំបាន។ វាគឺជាបណ្តាញដ៏ធំទូលាយនេះ ដែលពិតជាបង្ហាញពីការលំបាកដែលសហរដ្ឋអាមេរិក និងអឺរ៉ុបនឹងមានក្នុងការគាំទ្រជាអន្តរជាតិ ដើម្បីថ្កោលទោសសកម្មភាពរបស់ទីក្រុងម៉ូស្គូ។
myopia ឆ្លុះបញ្ចាំងពីការលំបាកក្នុងការលេងហ្គេមដ៏ស្មុគស្មាញនៃអុកបីវិមាត្រដែលជាភូមិសាស្ត្រនយោបាយអន្តរជាតិ ដែលទំនាក់ទំនងត្រូវបានលាបពណ៌ដោយស្រមោលពណ៌ប្រផេះ ហើយផ្តោតលើផលប្រយោជន៍ជាជាងតម្លៃ។
គ្មានការសង្ស័យទេដែលចិនបានជ្រើសរើសចូល ខាងក្រុងម៉ូស្គូ ជុំវិញជម្លោះនៅអ៊ុយក្រែន។ ប៉ុន្តែវាជារឿងសំខាន់ក្នុងការកត់សម្គាល់ថាជម្រើសនេះត្រូវបាន couched យ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នថាមិនប្រឆាំងនឹង Kyiv ប៉ុន្តែជាការប្រឆាំងទៅនឹងការដើរខុសរបស់អាមេរិកនិងណាតូក្នុងការបង្កឱ្យមានបញ្ហានៅក្នុងកន្លែងដំបូងដោយការប្រឆាំងទីក្រុងម៉ូស្គូ។
ជម្រើសរបស់ទីក្រុងប៉េកាំងក៏ជាលទ្ធផលនៃការគណនាដែលថា រុស្ស៊ីនៅតែជាសម្ព័ន្ធមិត្តដ៏សំខាន់នៅក្នុងការប្រឈមមុខដាក់គ្នាកាន់តែទូលំទូលាយរបស់ចិនជាមួយលោកខាងលិច។
ស៊ុមនេះអាចធ្វើឲ្យលោកខាងលិចខឹង ប៉ុន្តែវាជារឿងមួយដែលអ៊ុយក្រែនហាក់ដូចជាសុខចិត្តទទួលយក (យ៉ាងហោចណាស់ជាសាធារណៈ)។ នៅក្នុងការអត្ថាធិប្បាយនាពេលថ្មីៗនេះ ប្រធានការិយាល័យប្រធានាធិបតី Volodymyr Zelensky លោក Andriy Yermak បានពណ៌នាអំពីជំហររបស់ប្រទេសចិនថា "អព្យាក្រឹត" ខណៈនិយាយថា មេដឹកនាំអ៊ុយក្រែនត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងពិភាក្សាជាមួយប្រធានាធិបតី Xi Jinping ក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ។
ប្រទេសចិនគឺជាដៃគូពាណិជ្ជកម្មដ៏ធំបំផុតរបស់អ៊ុយក្រែនមុនពេលការលុកលុយ ហើយមានឱកាសគ្រប់បែបយ៉ាងដែលទំនាក់ទំនងសេដ្ឋកិច្ចនេះនឹងកើនឡើងនៅកន្លែងដែលខ្លួនបានចាកចេញ ប្រសិនបើស្ថិរភាពមិនធ្លាប់ត្រលប់មកប្រទេសវិញ។
ការអត្ថាធិប្បាយបែបនេះគឺផ្ទុយទៅនឹងទស្សនៈរបស់ទីក្រុង Kyiv លើប្រទេសឥណ្ឌា ដែលជាប្រទេសយក្សអាស៊ីមួយទៀតដែលបានឈរនៅពីក្រោយទីក្រុងម៉ូស្គូ។ នៅពេលដែលការលុកលុយបានកើតមានឡើង មេដឹកនាំលោកខាងលិចបានអំពាវនាវឱ្យទីក្រុងញូវដែលីឈរនៅពីក្រោយពួកគេក្នុងការថ្កោលទោសរុស្ស៊ី។
រដ្ឋាភិបាលរបស់នាយករដ្ឋមន្ត្រី Narendra Modi បានបដិសេធ ដោយបានដឹកនាំឯកអគ្គរដ្ឋទូតអ៊ុយក្រែនប្រចាំនៅឥណ្ឌា លោក Igor Polikha ប្រកាសថា លោកមានការមិនពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំងចំពោះគោលជំហររបស់ឥណ្ឌា ដោយបានអំពាវនាវឱ្យទីក្រុង New Delhi ចូលរួមយ៉ាងសកម្មជាងនេះ ដោយសារទំនាក់ទំនងដ៏មានឯកសិទ្ធិដែលឥណ្ឌាមានជាមួយរុស្ស៊ី។
មានមនុស្សតិចណាស់ដែលបាននិងកំពុងយកចិត្តទុកដាក់នឹងភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះជំហររបស់ប្រទេសឥណ្ឌា។ ទំនាក់ទំនងយោធា និងឧស្សាហ៍កម្មរបស់ប្រទេសជាមួយរុស្ស៊ី គឺជាបញ្ហាដ៏រ៉ាំរ៉ៃក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងសហរដ្ឋអាមេរិក និងឥណ្ឌា ដែលជំរុញឱ្យមានការព្រួយបារម្ភអំពីការផ្ទេរការការពារ និងការស៊ើបការណ៍សម្ងាត់។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ទាំងទីក្រុង New Delhi និងទីក្រុងប៉េកាំង សុទ្ធតែជាអ្នកនៅក្រៅប្រទេស។ អ្នកទាំងពីរបានជ្រើសរើសមិនឲ្យនៅក្នុងការបោះឆ្នោតក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គការសហប្រជាជាតិ។ ហើយនៅក្នុង ការបោះឆ្នោតមហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិ ដែលទាមទារសិទ្ធិមនុស្សធម៌ទៅកាន់អ៊ុយក្រែន និងថ្កោលទោសសកម្មភាពរបស់រុស្ស៊ី ពួកគេបានឈរនៅជាមួយអាហ្វ្រិកខាងត្បូង ប៉ាគីស្ថាន អ៊ីរ៉ង់ វៀតណាម មហាអំណាចអាហ្វ្រិក និងអាស៊ីកណ្តាលភាគច្រើនក្នុងការអនុលោម (មានតែមហាអំណាចដែលអាចព្យាករណ៍បានមួយចំនួនដូចជា កូរ៉េខាងជើង ស៊ីរី បេឡារុស និងអេរីទ្រា បានចូលរួមជាមួយរុស្ស៊ី ក្នុងការបោះឆ្នោតប្រឆាំងនឹងសេចក្តីសម្រេច)។
អាហ្រ្វិកខាងត្បូងថែមទាំងបានព្យាយាមតាមដានការបោះឆ្នោតជាមួយនឹងមួយផ្សេងទៀតដែលផ្តោតតែលើគ្រោះមហន្តរាយមនុស្សធម៌នៅអ៊ុយក្រែនដោយលុបចោលការយោងចំពោះសកម្មភាពរបស់រុស្ស៊ី។
ប៉ុន្តែមានភាពស្មុគស្មាញបន្ថែមទៀតនៅក្នុងមុខតំណែងទាំងនេះ។ ខណៈពេលដែលមហាអំណាចអាស៊ីកណ្តាលជ្រើសរើសមិនអោយបោះឆ្នោតពីអង្គការសហប្រជាជាតិ ទាំងរដ្ឋាភិបាល Uzbek និង Kazakh បានជ្រើសរើសបដិសេធដោយបើកចំហចំពោះការទទួលស្គាល់ទឹកដីផ្តាច់ខ្លួនរបស់ Luhansk និង Donetsk ដែលទីក្រុងមូស្គូបានទទួលស្គាល់ ខណៈពេលដែលវាហាក់ដូចជាសកម្មជាងមុនទៅកាន់អ៊ុយក្រែន។
នេះហាក់បីដូចជាជំហរប្រឆាំងនឹងរុស្ស៊ីគឺជារឿងមួយដែលហោះហើរនៅចំពោះមុខការសម្រេចចិត្តរបស់កាហ្សាក់ស្ថាននៅដើមឆ្នាំនេះ ដើម្បីអំពាវនាវឱ្យកងកម្លាំងរុស្ស៊ីគាំទ្ររដ្ឋាភិបាលនៅពេលប្រឈមមុខនឹង ការតវ៉ាដ៏ធំ ហើយរដ្ឋាភិបាលអ៊ូសបេគីស្ថានពឹងផ្អែកលើសន្តិសុខរុស្ស៊ីដើម្បីជួយពង្រឹងព្រំដែនរបស់ពួកគេជាមួយអាហ្វហ្គានីស្ថាន។ រដ្ឋាភិបាលរបស់សាធារណរដ្ឋបានដួលរលំកាលពីឆ្នាំមុន។
ក្រឡេកមើលទៅក្រៅការបោះឆ្នោតរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ រុស្ស៊ីក៏ហាក់មានមិត្តភ័ក្តិមួយចំនួននៅ មជ្ឈិមបូព៌ា ។ ម៉្យាងវិញទៀត អ៊ីរ៉ង់បានស្វែងរកទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយទីក្រុងមូស្គូដោយបើកចំហរមួយផ្នែកធំសម្រាប់ហេតុផលដូចគ្នាទៅនឹងទីក្រុងប៉េកាំង ដែលជាការពង្រឹងប្រឆាំងនឹងទំនាក់ទំនងប្រឈមមុខជាមួយទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន។
ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ អារ៉ាប៊ីសាអូឌីត និងអេមីរ៉ាតអារ៉ាប់រួម បានបង្ហាញការគាំទ្រចំពោះរុស្ស៊ីផងដែរ ខណៈពេលដែលកំពុងមើលងាយទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន ដែលជាជម្រើសមួយដែលត្រូវបានជំរុញដោយការព្រួយបារម្ភអំពីភាពជឿជាក់នៃសម្ព័ន្ធភាពរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក និងការខឹងសម្បារចំពោះការថ្កោលទោសចំពោះសកម្មភាពរបស់ពួកគេផ្ទាល់ (ជម្លោះរបស់ពួកគេនៅយេម៉ែន)។ ដោយលោកខាងលិច។
ការពិតគឺថាទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិមានពណ៌ប្រផេះ។ ប្រទេសត្រូវបានជំរុញដោយផលប្រយោជន៍ដែលមានទាំងរយៈពេលខ្លី និងរយៈពេលវែង។ សត្រូវថ្ងៃនេះអាចក្លាយជាសម្ព័ន្ធមិត្តនៅថ្ងៃស្អែក។ ការពិតដែលមិនអាចផ្លាស់ប្តូរបាននៅក្នុងទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិគឺថា គ្មានអ្វីស្ថិតស្ថេរឡើយ។
ប៉ុន្តែនេះគឺជាបញ្ហាដ៏សំខាន់មួយសម្រាប់លោកខាងលិចដែលកំពុងស្វែងរកការកសាងពិភពប្រព័ន្ធគោលពីរនៃ autocracies ធៀបនឹងលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ដោយលាបពណ៌នេះជាការតស៊ូកំណត់នៃពេលវេលារបស់យើង។ វាក៏ឆ្លុះបញ្ចាំងពីភាពតានតឹងស្នូលនៅក្នុងវិធីសាស្រ្តដែលត្រូវបានជំរុញដោយទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន ដែលជាកន្លែងដែលហាក់ដូចជាមានបំណងប្រាថ្នាចង់បង្កើតសម្ព័ន្ធភាពនៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យរួមជាមួយនឹងក្រុមតារានិករដែលផ្លាស់ប្តូរនៃក្រុមចម្រុះផ្តោតលើលទ្ធផល។
ខណៈពេលដែលតាមទ្រឹស្ដី នេះមិនអាចទៅរួចនោះទេ បណ្តាប្រទេសនានាតែងតែមានឆន្ទៈក្នុងការរក្សាគោលនយោបាយផ្ទុយគ្នា ខណៈពេលដែលផ្តោតលើផលប្រយោជន៍ - វាក្លាយជាការពិបាកនៅពេលដែលការគិតមមៃតែម្ខាងជាមួយនឹងពពកនៃសត្រូវតែមួយ។
ខណៈពេលដែលការគិតជាយុទ្ធសាស្ត្ររបស់អាមេរិក និងចិនអាចផ្តោតលើពិភពលោកដែលម្ខាងទៀតជាសត្រូវចម្បង ចំពោះពិភពលោកទាំងមូល ការនិទានរឿងនេះគឺស្មុគស្មាញជាង។ ហើយភាពស្មុគស្មាញទាំងនេះមិនតែងតែមានផលប្រយោជន៍អ្វីទាំងអស់នោះទេ ហើយតាមពិតទៅអាចបំផ្លាញគ្នាទៅវិញទៅមកតាមមធ្យោបាយសំខាន់ៗ។
ម្ជុលនេះមិនងាយស្រួលទេ។ ប៉ុន្តែការរក្សាការយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់លើផលប្រយោជន៍ជាជាងតម្លៃគឺជាកន្លែងដែលខកចិត្តក្នុងការចាប់ផ្តើម។ នេះនឹងមិនមានការទាក់ទាញសម្រាប់អ្នកដែលចង់ឃើញពិភពនៃសម្ព័ន្ធមិត្តដែលមានគំនិតដូចគ្នា ឬលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យដែលកំពុងគ្រប់គ្រងរលកនោះទេ ប៉ុន្តែទំនងជាឆ្លុះបញ្ចាំងពីការពិតដ៏ឃោរឃៅនៃភូមិសាស្ត្រនយោបាយ ដែលតម្លៃមិនមានលក្ខណៈហួសហេតុដូចដែលយើងចង់ជឿ។
